آرامش

خداوند در قرآن كريم مي فرمايد: تُوبُوا الى الله تَوبَة نَصُوحاً(مائده /74)؛ به درگاه الهى توبه نصوح كنيد.

امام صادق عليه السلام در تفسير واژه «نصوح» چنين فرمودند:هو الذَّنبُ الّذى لا يَعودُ فيه اَبداً(تحریم/8)؛ آن توبه‌اى است كه هرگز به آن گناه باز نگردد.

و امام هادى عليه السلام در معنى توبه نصوح فرمود:ان يكونَ الباطِنُ كالظاهِر و افضِل من ذلك (کافی،ج 2 ص 432)؛ توبه نصوح، آن است كه باطن انسان مانند ظاهر بلكه بهتر از ظاهر باشد.

رسول خدا صلّى الله عليه وآله در معنى نصوح فرمودند: ان يَتُوب التائِب ثمّ لايَرجع فى ذَنبٍ كما لايَعود اللَبن الى الضَّرع (بحار،ج 6 ص 22)؛ توبه كننده، هرگز به گناه باز نگردد، چنانكه شير به سینه باز نمى‌گردد.

امام على عليه السلام در معنى نصوح مى‌فرمايد: نَدمٌ بِالقَلب و استِغفار باللّسان و القَصد على ان لا يَعود(مجمع البیان، ج10 ص 318)؛ پشيمانى قلبى و عذرخواهى با زبان، و تصميم جدى و مداوم بر ترك گناه.

استاد شهید مرتضی مطهری (ره ) در ارتباط با امتیاز بزرگ و ویژگی انحصاری نهضت های الهی می گوید :

 اگر ما تاریخ را بررسی كنیم به این حقیقت می رسیم كه در نهضت های مذهبی و دینی ،  در نهضت های آسیا چنین چیزی بوده كه انبیا فرد را علیه خودش بر می انگیزند . اصلا توبه همین است توبه كه واقعا یك حالت عالی انسانی است عبارت است از قیام انسان علیه  خودش ، یك قیام اصلاحی . من مخصوصاً یك وقت تعبیرات قرآن در مورد توبه را جمع كردم دیدم تعبیرات خیلی عالی و عجیبی است . قراینن مكرر می گوید : تاب و اصلح یك قیام اصلاحی از درون انسان ، قیام وجدان انسان علیه خودش ، علیه اسراف كاریها و افراط كاری های خویش. 

منبع:اسلام و مقتضیات زمان اثر استاد مطهری ـ چاپ انتشارات صدرا ج 2 ص 165

«از محضر امام حسين عليه‌السلام پرسيدند: آيا حضرت مهدي متولد شده است؟ فرمود:«لا، و لو ادرکته لخدمته ايام حياتي».«نه هنوز متولد نشده است، من اگر زمان او را درک کنم، همه‏ عمر به خدمت او کمر مي‏بندم».

عين همين عبارت از وجود مقدس امام صادق عليه‌السلام نيز نقل شده است.”

منبع:عقد الدرر/ ص160حديث 148

درنتیجه:برای یک خادم فرقی ندارد که مولایش را ببیند یا نه،او وظیفه اش را انجام خواهد داد و اکنون ما در زمان امامت امام مهدی علیه السلام هستیم،زمانی که اگر ائمه ما درک میکردند کمر به خدمت امام مهدی علیه السلام می بستند؛پس برخیز و به امام زمانت خدمت کن…

✍خداوند متعال به حضرت موسی وحی کرد، آیا اصلا برای من کار کرده ای؟

 موسی(علیه السلام) گفت: 

خدایا برایت نماز خوانده ام، روزه گرفته ام، صدقه داده ام، و برایت ذکر گفته ام…

خداوند فرمود: 

نماز دلیل و راهنمایی برای عبور از صراط است،

روزه برای تو سپر در مقابل آتش است 

و صدقه در روز قیامت برای تو سایه است، 

و ذکر نوری است که بوسیله آن هدایت می شوی، 

پس چه کاری برای من کرده ای؟

موسی گفت مرا به کاری که برای توست راهنمایی کن…

 خداوند فرمود : 

آیا هرگز بخاطر من کسی رو دوست داشته ای؟ 

یا کسی را به خاطر من دشمن داشته ای؟

 پس موسی دانست از محبوب ترین اعمال ،   

دوستی در راه خدا و دشمنی در راه خداست.

منبع :بحارالانوار  ج 69  ص 252

منبع:برگرفته از کتاب احادیث الطلاب آیت الله مجتهدی