آرامش

یکی از مومنین به نام ابومحمّد ، حسن بن وجناء گوید : زیر ناودان طلا در حرم خانه خدا بودم که حضرت ولیّ عصر امام زمان عجّل اللّه تعالی فرجه الشّریف را دیدم 

دَفَعَ إلَیَّ دَفْتَراً فیهِ دُعاءُالْفَرَجِ وَ صَلاهٌ عَلَیْهِ ، فَقالَ علیه السلام : فَبِهذا فَادْعُ . 

 دفتری را به من عنایت نمود که در آن دعای فرج و صلوات بر آن حضرت بود . سپس فرمود : به وسیله این نوشته ها بخوان و برای ظهور و فرج من دعا کن و بر من درود و تحیّت بفرست .  

منابع:إکمال الدّین شیخ صدوق : ص 443

 بحارالانوار : ج 52، ص 31

پيامبراکرم صلی الله علیه وآله:

ای علی!پنچ چیزدل رامی میراند:

زیاد خوردن

زیاد خوابیدن

زیاد خندیدن،

غصه فراوان!

وحرام خوردن که ایمان رادورمیکند

منبع :نصایح، ص 219 

بالاخره هنگامی که دیدی صدقه را با وساطت دیگران، بدون رضای خداوند، و به خاطر درخواست مردم بدهند؛ 

و دیدی وقت نمازها را سبک بشمارند؛ و همّت وهدف مردم شکم و شهوتشان است؛ و دنیا به آنها روی کرده است؛ و دیدی نشانه‌های برجسته حق ویران شده است؛ 

این آخرالزمان است در این وقت خود را حفظ کن و از خدا بخواه که از خطرات گناه نجاتت بدهد.

منبع :  بحارالانوار. ج 52. ص 256-260

     أللَّھُـمَ؏ َـجِّـلْ لِوَلیِڪْ ألْـفَـرَج 

 از پرنده که کمتر نیستیم ، پرنده ی مهاجری که مقصدش کوچ است ، اصلاً به ویرانی لانه اش فکر نمی کند ، دست و پایمان را بدجور بسته ایم. 

 گاهی فراموش می کنیم که پیشوایان مان فرموده اند :

 حُبّ الدنیا رأسُ کُلّ خطیئة.

 کسی که مسافر است بیشتر به یاد خانه است ، نه مسافرخانه.

 و کسی که دائم به یاد خانه باشد، آن را خراب نمی کند.

 کسی که دائما به یاد آخرت باشد، گناه و خطیئه ای ندارد.