آرامش

 پیامبر اکرم صلی‌الله عليه و آله

 می فرمایند :

أربَعَةٌ مِن كُنوزِ البِرِّ : كِتمانُ الحاجَةِ ، وكِتمانُ الصَّدَقَةِ ، وكِتمانُ المَرَضِ ، وكِتمانُ المُصيبَةِ.

چهار چيز، از گنج هاى نيكى است: 

پنهان داشتن نياز، پنهانى دادن صدقه،پنهان داشتن بيمارى و پنهان داشتن مصيبت.

 تحف العقول،ص ۲۹۵.

قال ابُو مُحَمَّدٍ الْعَسْكَرىّ عليه  السلام  لِشيعَتِهِ:

إتَّـقُوااللّه َ وَ كُونُوا زَيْنا وَ لاتَكُونُوا شَيْنا، جُرُّوا إلَيْنا كُلَّ مَوَّدَةٍ، وَادْفَعُوا عَنّا كُلَّ قَبيحٍ.

از خدا پروا كنيد و مايه زينت باشيد و مايه ننگ نباشيد، همه محبّتها را به سوى ما جلب كنيد و همه زشتيها را از ما دفع كنيد.

منبع:ميزان الحكمة 5: 241 ح 9976

آیت الله مجتهدی تهرانی(ره):

 مواظب باشید عاق والدین نشوید و پدر و مادر نفرینتان نکنند و بگویند:"خدایا من از این فرزندم نمی گذرم”

 یک وقت خیره خیره به پدر و مادرتان نگاه نکنید. حالا پدرتان سر شما داد زده است، نباید کاری کنی.

 پدر حاج شیخ عباس قمی مفاتیح الجنان، پای منبر حاج شیخ غلامرضا نشسته بود. حاج شیخ غلامرضا داشت از روی کتابی که حاج شیخ عباس قمی نوشته بود، مسأله می گفت. پدر حاج شیخ عباس نمی دانست که این کتاب را پسرش نوشته و حاج شیخ عباس هم چیزی به او نگفته بود.

حاج شیخ عباس آمد در گوش پدرش چیزی بگوید، ناگهان پدرش جلوی مردم سر او داد زد که “بیا و بنشین ببین حاج شیخ غلامرضا چه می گوید؟ بیا و بنشین و بفهم!” حاج شیخ عباس قمی به پدرش گفت:"پدر جان! دعا کن بفهمم” نگفت این کتاب را من خودم نوشتم، 

نرفت به مادرش بگوید پدرم جلوی جمع آبروی مرا ریخت، خیره خیره به پدرش نگاه نکرد، فقط آهسته گفت: “پدر جان! دعا کن بفهمم”

این بود که شد شیخ عباس قمی فخر شیعه

رُوِی عَنْ الصادِقِ عَلَیهِ السَلامُ قالَ:                                                              

لَمّا نَزَلَتْ«یااَیهَا الَّذینَ آمَنُوا قُو اَنْفُسَکُمْ و اَهْلیکُمْ نارا[1]» قالَ النّاسُ کَیفَ نَقِی اَنْفُسَنا وَ اَهْلینا قالَ عَلَیهِ السَّلامَ: اِعْمَلوُا الخَیرَ وَ ذَکِّرُوا بِهِ اَهْلیکُمْ وَ اَدِّبُوهُمْ عَلی طاعَةِ اللهِ[2] 

ترجمه حدیث: حضرت امام جعفر صادق علیه السلام فرمودند: 

هنگامی که این آیه شریفه نازل شد: ای کسانی که ایمان آورده‌اید! جان‌های خود و خانواده خود را از آتش جهنّم حفظ کنید. مردم پرسیدند: چگونه خود و خاندان خود را از آتش جهنّم حفظ کنیم؟ حضرت علیه السلام در جواب فرمودند: اعمال خیر انجام دهید و خاندان خود را به انجام اعمال خیر سفارش و یادآوری کنید و آن‌ها را به روشها و شیوه‌های اطاعت الهی مؤدّب و تربیت کنید. 

شرح حدیث: حضرت سه مطلب برای حفظ انسان و خانواده‌اش از آتش جهنم فرمودند؛ اوّل: خودت به دنبال انجام اعمال خیر رفته و در آن راه کوشش و مبادرت کن. دوّم: نسبت به خاندان خود؛ همسر، فرزند، پدر، مادر، خواهر، برادر، بستگان و… به انجام اعمال خیرسفارش و یادآوری کن. 

 اوّل خودت اعمال نیکو انجام بده و بعد به خانواده‌ات سفارش کن. زیرا اگر خود انسان اعمال نیک و خوب انجام ندهد و بخواهد دیگران را به اعمال نیک دعوت کند، نه تنها اثر ندارد بلکه اثر آن معکوس است. سوّم: خودت را به اطاعت از اوامر الهی، انجام واجبات و ترک نواهی و گناه و معصیت مؤدّب و تربیت کن. به گونه‌ای که ملکه شود و بعد به خانواده‌ات آموزش بده و تربیت کن به گونه‌ای که امر خیر ملکه آنها شده و امور زشت ملکه انسان نشود. 

 اوّل انسان نسبت به خودش وظیفه دارد و بعد هم نسبت به خاندان خود. او نباید نسبت به آن افراد بی‌تفاوت باشد، همان‌طور که اگرخاندان او بر اثر سفارش و تربیت او به اطاعت و نیکوکاری روی آورند خیر آن کار، باقیات الصالحات و برای پدر و مادر است. هرچند که از دنیا رفته باشند. اگر انسان در تربیت صحیح خانواده خود کوتاهی کرده با شد، تا زمانی که آنها گناه و معصیت انجام می‌دهند اثر شرّ آن گناه به او می‌رسد هرچند که از دنیا رفته باشند. وای به حال کسی که خانواده‌اش را به کار شیطانی ترغیب کرده باشد. دراین جا نقش پدر و مادر در تربیت الهی و انسانی خانواده خود حائز اهمیت است. 

ا……………….. 

[1]سوره تحریم، آیه 6                                        [2]مستدرک جلد 2 باب 8 روایت 13882 صفحه 200