آرامش

 حضرت ابراهیم مى‏ گوید:

 خداوندا! ذریّه خودم را در منطقه خشك و بى‏ آب و گیاه قرار دادم، پروردگارا! براى اقامه نماز. 

«ربّنا انّى اسكنت من ذریّتى بواد غیر ذى زرع ربّنا لیقیمواالصلوة» (ابراهیم،37)

 آرى، ابراهیم براى اقامه نماز به مكه آمد، تا كعبه را به عنوان قبله نمازگزاران تجدید بنا كند، و سپس مردم را به حج دعوت نمود، گویا نماز به سوى كعبه، بیش از طواف به دور كعبه، در نظر ابراهیم جلوه كرده است!

منبع: کتاب 114 نکته درباره‌ی نماز

 پیامبر اکرم صلی‌الله عليه و آله

 می فرمایند :

أربَعَةٌ مِن كُنوزِ البِرِّ : كِتمانُ الحاجَةِ ، وكِتمانُ الصَّدَقَةِ ، وكِتمانُ المَرَضِ ، وكِتمانُ المُصيبَةِ.

چهار چيز، از گنج هاى نيكى است: 

پنهان داشتن نياز، پنهانى دادن صدقه،پنهان داشتن بيمارى و پنهان داشتن مصيبت.

 تحف العقول،ص ۲۹۵.

حضرت امام  رضا سلام الله علیه 

می فرمایند:

 إِنَّ لِكُلِّ إِمَامٍ عَهْداً فِي عُنُقِ أَوْلِيَائِهِ وَ شِيعَتِهِ وَ إِنَّ مِنْ تَمَامِ الْوَفَاءِ بِالْعَهْدِ زِيَارَةَ قُبُورِهِمْ فَمَنْ زَارَهُمْ رَغْبَةً فِي زِيَارَتِهِمْ وَ تَصْدِيقاً بِمَا رَغِبُوا فِيهِ كَانَ أَئِمَّتُهُمْ شُفَعَاءَهُمْ يَوْمَ الْقِيَامَه

همانا برای هر امامى بر گردن دوستان و شيعيانش عهد و پيمانى است و نشانه وفای کامل به آن پيمان، زيارت قبور ايشان است، پس كسانى كه از سر رغبت و براى اثبات عهد و پیمان خود با شوق و علاقه ايشان را زيارت كنند، أئمّه نیز در قيامت شفيعشان خواهند بود.

 من لا يحضره الفقيه، ج‏۳، ص۴۸۹.

َ

هر نفسى كه می كشيد، هر قدمى كه برمی ‏داريد، و هر لحظه‏اى كه از عمر شما می گذرد، اصلاح مشكلتر گرديده ممكن است ظلمت و تباهى بيشتر شود. هر چه سن بالا رود، اين امور منافى با سعادت انسان زيادتر شده قدرت كمتر می ‏گردد؛ پس، به پيرى كه رسيديد ديگر مشكل است موفق به تهذيب و كسب فضيلت و تقوى شويد؛ نمی ‏توانيد توبه كنيد؛ زيرا توبه با لفظ اتوب إلى اللّه تحقق

 نمی ‏يابد؛ بلكه ندامت و عزم بر ترك لازم است.

 کتاب جهاد اکبر ، صفحه ۵۸.