آرامش

عبدالله بن سنان، یکی از یاران امام صادق (ع) نقل می کند که روزی آن حضرت خطاب به ما فرمود:

به زودی شبهه ای به شما روی خواهد آورد و شما نه پرچمی خواهید داشت که دیده شود و نه امامی که هدایت کند.

تنها کسانی از این شبهه نجات خواهند یافت که «دعای غریق » را بخوانند .

 گفتم: دعای غریق چگونه است؟

 فرمود می گویی：

یا اللَّهُ یَا رَحْمَانُ یَا رَحِیمُ یَا مُقَلِّبَ الْقُلُوبِ ثَبِّتْ قَلْبِی عَلَى دِینِک.(۱)َ

 ترجمه：ای خدا، ای بخشنده، ای بخشایشگر، ای کسی که قلبها را دگرگون می سازی! قلب مرا بر دینت پایدار فرما .

1 . بحارالانوار، ج 92، ص 326.

وقتی حضرت محمد(ص ) سه ساله بود, روزی به دایه اش حلیمه گفت :

-مادر ! روزها برادرانم کجا می روند ؟

- عزیزم آنها گوسفندان را به صحرا می برند .

- مادر, چرا مرا با خود نمی برند ؟ 

- آیا مایلی بروی ؟ 

- بله مادر .

حلیمه روز بعد محمد(ص ) را شستشو داد و موهایش را روغن زدو به چشمانش سرمه کشید و یک مـهره یمانی که به نخ کشیده بود, برای محافظت او به گردنش آویخت .

آن طفل سه ساله که این عمل را خرافی می دانست , مهره را با آزردگی از گردن درآورد و گفت : مادر, خدا بهترین حافظ برای من است 

منع:بحارالانوار, ج 15, ص 376 

روزي رسول خدا ـ عليه السلام ـ نشسته بود، عزرائيل به زيارت آن حضرت آمد پيامبر ـ صلّي الله عليه و آله ـ از او پرسيد: «اي برادر! چندين هزار سال است كه تو مأمور قبض روح انسانها هستي، آيا در هنگام جان كندن آنها دلت براي كسي رحم آمد؟»

عزرائيل گفت: در اين مدت دلم براي دو نفر سوخت:

1. روزي دريا طوفاني شد و امواج سهمگين دريا يك كشتي را در هم شكست، همه سرنشينان كشتي غرق شدند،‌تنها يك زن حامله نجات يافت، او سوار بر پاره تخته كشتي شد و امواج ملايم دريا او را به ساحل آورد و در جزيره‎اي افكند، در اين ميان فرزند پسري از او متولد شد، من مأمور شدم جان آن زن را قبض كنم، دلم به حال آن پسر سوخت.

2. هنگامي كه شدّاد بن عاد سالها به ساختن باغ بزرگ و بهشت بي‎نظير خود پرداخت، و همه توان و امكانات ثروت خود را در ساختن آن صرف كرد، و خروارها طلا و گوهرهاي ديگر براي ستونها و ساير زرق و برق آن خرج نمود تا تكميل شد[2] وقتي كه خواست از آن ديدار كند، همين كه خواست از اسب پياده شود و پاي راست از ركاب بر زمين نهاد، هنوز پاي چپش بر ركاب بود كه فرمان از سوي خدا آمد كه جان او را قبض كنم، آن تيره بخت از پشت اسب بين زمين و ركاب اسب گير كرد و مرد، دلم به حال او سوخت از اين رو كه او عمري را به اميد ديدار بهشتي كه ساخته بود به سر برد، سرانجام هنوز چشمش بر آن نيفتاده بود، ‌اسير مرگ شد.

⚜در اين هنگام جبرئيل به محضر پيامبر ـ صلّي الله عليه و آله ـ رسيد و گفت: «اي محمد! خدايت سلام مي‎رساند و مي‎فرمايد: به عظمت و جلالم سوگند كه آن كودك همان شدّاد بن عاد بود، او را از درياي بيكران به لطف خود گرفتيم، بي‎مادر تربيت كرديم و به پادشاهي رسانديم، در عين حال كفران نعمت كرد، و خودبيني و تكبر نمود،‌ و پرچم مخالفت با ما برافراشت، سرانجام عذاب سخت ما او را فرا گرفت، ‌تا جهانيان بدانند كه ما به كافران مهلت مي‎دهيم ولي آنها را رها نمي‎كنيم، چنان كه در قرآن مي‎فرمايد:

«إِنَّما نُمْلِي لَهُمْ لِيزْدادُوا إِثْماً وَ لَهُمْ عَذابٌ مُهِينٌ؛ ما به آنها مهلت مي‎دهيم تنها براي اين كه بر گناهان خود بيفزايند، و براي آنها عذاب خوار كننده‎اي آماده شده است.»

منبع:جوامع الحكايات / محمد عوفي

در اينجا به ذكر پاره‌اي عناوين و صفات كه در ضمن زيارت‌هاي مختلفه و ادعيه مربوط به حضرت مهدي‌ ( عج) مورد تصريح قرار گرفته است اشاره مي‌كنيم:

المترجي لازالة الجور و العدوان:

مورد آرزو براي بر طرف كردن ستم و تجاوز.

المدخر لتجديد الفرائض و السنن: 

ذخيره شده براي احياي مجدد واجبات و سنن الهي.

المؤمل لاحياء الكتاب و حدوده: 

مورد اميد براي زنده ساختن دوباره قرآن و حدود آن.

جامع الكلمة علي التقوي: 

گرد آورنده مردم بر اساس تقوي.

السبب المتصل بين الأرض و السماء: 

واسطه بين آسمان و زمين، مسبب رحمت الهي بر زمين.

صاحب يوم الفتح و ناشر راية الهدي: 

صاحب روز پيروزي و بر افرازنده پرچم هدايت.

مؤلف شمل الصلاح و الرضا: 

الفت دهنده دل‌ها بر اساس رضايت و درستكاري.

الطالب بدم المقتول بكربلا: 

خونخواه شهيد كربلا.

المنصور علي من اعتدي عليه وافتري:

ياري شده عليه دشمنان و افترا زنندگان.

المضطر الذي يجاب اذا دعي: 

مظطري كه چون دعا كند دعايش مستجاب شود.

     ♡اللهم عجل لوليك الفرج♡