آرامش

​توصیه‌های مهم استاد مطهری درباره شیوه صحیح کتاب‌خوانی
انسان کتاب را بار اول به قصد لذّت می‌خواند. در این صورت نمی‌تواند در مورد مطالب کتاب قضاوت کند؛ دور دوم می‌خواند (حتّی قوی‌ترین حافظه‌ها نیازمند است که یک کتاب مفید را لااقل دو بار پشت سر هم بخواند)؛ پس از آن، مطالب را تجزیه و تحلیل و دسته‌بندی می‌کند و هر مطلبی را با توجّه به اینکه از چه دسته مطالب است به حافظه می‌سپارد.
اشتباه است اگر انسان یک کتاب را مانند یک سرگرمی مطالعه کند و قبل از آنکه مطالب کتاب، درست جذب ذهن شده باشد و ذهن فرصت تجزیه و تحلیل پیدا کرده باشد به کتاب دیگر و موضوع دیگر بپردازد؛ امروز کتب تاریخی، فردا روان‌شناسی و پس فردا مثلا کتب مذهبی مطالعه کند، همه مخلوط می‌شوند و حکم انباری بی‌نظم را پیدا می‌کند.
انسان رشید کتاب‌ها و مطالبی را که برای خود لازم می‌داند، جمع می‌کند، آنها را مکرراً مطالعه و دسته‌بندی و سپس خلاصه می‌کند. خلاصه را یادداشت و به حافظه خود می‌سپارد؛ بعد به موضوع دیگر می‌پردازد.
 استاد مطهری، امدادهای غیبی در زندگی بشر، ص106 (با تلخیص)

حسین جان! یک عمر در آرزوی رسیدن به کربلا زیستم، یک عمر به عشق نینوا تمرین سقایت کردم، یک عمر به شوق عاشورا شمشیر زدم… یک عمر همه حواسم به این بود که نقش عاشقی را درست ایفا کنم و به آداب عاشقی مؤدب باشم.
اما درست در اوج حادثه… شاخسار دستانم از درخت بدن فرو ریخت.
سقایدآب وادب

سیدمهدی شجاعی 

انتشارات نیستان 

صفحات ۹۷ و ۹۸

پویش مطالعاتی روشنا 

 
شهادت در حقیقت یک خط میان‌بر به سمت اهداف تکاملی انسان است.

انسان باید زحمت بکشد، تلاش کند، عبادت کند، اخلاص به خرج بدهد.

هی خراب بشود، هی از سر دست کند، هی مخالفت با هوای نفس کند، هی گاهی شیطان، انسان را تحت تاثیر قرار بدهد.

یک راه پرنشیب و فرازِ پرزحمتِ پرپیچ و خمی را ما در زندگی باید بپیماییم تا به آن نقطه مورد رضای خدا و مورد اشباع خودمان برسیم، که ما را اشباع کند. شهادت، این راه را میان‌بر می‌کند.

متن دیدار آیت الله سیدعلی خامنه ای با خانواده معظم شهیدان در محل نهاد ریاست جمهوری/ سال ۱۳۶۱

انتشارات صهبا

صفحه ۱۳.

 
اگر، در روزگاری که شبه‌روشنفکران، ناامیدی را دکان کرده‌اند و وسیله کسب، امید، چیزی جز بلاهت به شمار نمی‌آید، ابن مشغله کتباً اقرار می‌کند که «به بلاهتِ امید آراسته است.»

او ایمان دارد که جهان، حتی یک روز قبل از انهدام، به کمال خود، به اوج خود و به شکوه رویایی خود خواهد رسید؛ و همه رنج‌ها به همین یک روز کوتاه می‌ارزد…
ابن مشغله

نادرابراهیمی

نشر روزبهان

صفحه ۵۷.