آرامش

امام_باقر ( عليه السّلام ) فرمودند:
شخص حريص بر دنيا مانند كرم ابريشم است كه هر چه بيشتر ابريشم بر خود مي‌پيچيد راه خروجش دورتر و بسته تر مي‌گردد تا اينكه بميرد.

هشت نفری که نمازشان پذیرفته نمی شود

رسول_الله صلى الله عليه و آله
ثَمانيةٌ لا تُقبَلُ مِنهُمُ الصَّلاةُ: العَبدُ الآبِقُ حتّى يَرجِعَ إلى مَولاهُ، والناشِزُ وزَوجُها علَيها ساخِطٌ، ومانِعُ الزَّكاةِ، وتارِكُ الوُضوءِ، والجاريَةُ المُدرِكَةُ تُصَلِّي بغَيرِ خِمارٍ، وإمامُ قَومٍ يُصَلِّي بهِم وهُم لَهُ كارِهُونَ، والسَّكرانُ، والزَّبِينُ ؛ وهُو الذي يُدافِعُ البَولَ والغائطَ.
هشت نفرند كه نمازشان پذيرفته نمى شود:
۱- بنده فرارى، تا زمانى كه به سوى مولايش برگردد.

۲- زن نافرمان، كه شوهرش از او ناراضى است.

۳- كسى كه زكات نمى دهد.

۴- كسى كه وضو نمى گيرد.

۵- دختر بالغى كه بدون روسرى نماز بخواند.

۶- پيشواى قومى كه با آنان نماز بخواند در حالى كه از او ناراضى هستند.

۷- آدم مست

۸- زَبين، يعنى كسى كه بول و غائط خود را به زور نگه داشته است.

مكارم الأخلاق: ۲ / ۳۲۴ / ۲۶۵۶، منتخب ميزان الحكمه: ۳۲۶ 

پیامبر_اکرم (صلی الله علیه و آله)
يا عَلىُّ، مِن كَرامَةِ المُؤمِنِ عَلَى اللّه‏ِ اَنـَّهُ لَم يَجعَل لاَجلِهِ وَقتا حَتّى يَهُمَّ بِبائقَةٍ فَاِذا هَمَّ بِبائقَةٍ قَبَضَهُ اِلَيهِ ؛
اى على! از ارجمندى مؤمن در نزد خدا اين است كه برايش وقت مرگ، معيّن نفرموده است، تا زمانى كه قصد شرّى كند. آن گاه خداوند جانش را بستاند.
منبع :عيون أخبار الرضا علیه السلام ج ۲، ص ۳۶، ح ۹۰

آداب سفره در کلام نورانی صدیقه کبری فاطمه زهرا سلام الله عليها  

فِى الْمائِدَةِ اثْنَتا عَشْرَةَ خِصْلَةٌ يَجِبُ عَلى كُلِّ مُسْلِمٍ اَنْ يَعْرِفَها، اَرْبَعٌ فيها فَرْضٌ وَ اَرْبَعٌ فيها سُنَّةٌ وَ اَرْبَعٌ فيها تَأْديبٌ. فَاَمَّا الْفَرْضُ: فَالْمَعْرِفَةُ وَ الرِّضا وَ التَّسْمِيَةُ وَ الشُّكْرُ. وَ اَمَّا السُّنَّةُ: فَالْوُضُوءُ قَبْلَ الطَّعامِ وَالْأَكْلُ جالِسا وَالْجُلُوسُ عَلَى الْجانِبِ الْأيْسَرِ وَ الْأَكْلُ بِثَلاثِ اَصابِعَ. وَ اَمَّا التَّأديبُ: فَالْأَكْلُ مِمّا يَليكَ وَ تَصْغيرُ اللُّقْمَةِ وَ الْمَضْغُ الشَّديدُ وَقِلَّةُ النَّظَرِ فىوُجُوهِ النّاسِ.
از حضرت زهرا عليهاالسلام نقل شده است كه فرمود:  

در آداب سفره دوازده خصلت است كه هر مسلمانى بايد آن را بداند. چهار خصلت واجب و چهار تا مستحب و چهار تاى ديگر از ادب است:  

شناخت (ارزش نعمت) و رضا (به روزى خداوندى) و نام خدا بر زبان آوردن و سپاس او گفتن از واجبات است، وضوى قبل از غذا و در حال نشسته غذا خوردن و نشستن روى طرف چپ و با سه انگشت غذا خوردن از مستحبات است، و خوردن از غذايى كه نزديك و روبروى توست و كوچك گرفتن لقمه و زياد جويدن و كمتر نگريستن به روى ديگران از آداب غذا خوردن است.

منبع:عوالم، ج11,ص629