آرامش

 قبل از هر چیز باید متذکر شد که تمامی این احادیث جزء مستحبات محسوب می گردند و اصلی ترین و مهمترین امر این است که انسان غذا و لقمه ای را که می خورد از راه حلال به دست آمده باشد و شبهه ناک نباشد. زیرا اگر لقمه حرام باشد انسان هر کدام از این مستحبات را انجام دهد فایده ای ندارد چون اصل را کنار گذاشته و به فرع پرداخته است.
 شستن دستها پیش و پس از غذا:

۱- پیامبر خدا(ص): شستن دستها پیش و پس از غذا، شفایی برای تن و مایه برکت در روزی است.

۲- پیامبر خدا(ص): شستن دستها پیش از غذا، فقر را دور می کند و شستن دستها پس از غذا، اندوه را می راند و چشم را سلامت می دهد.
گذاشتن سبزی در سفره:

پیامبر خدا(ص): سفره هایتان را به سبزی آذین کنید؛ زیرا آن، همراه با گفتن بسم الله، شیطان را می راند.
درآوردن کفش ها:

رسول خدا(ص): به هنگام غذا، کفش هایتان را درآورید؛ چرا که این، رفتاری زیباست. چون غذا نهاده می شود، کفش های خود را درآورید؛ زیرا این کار، موجب آسایش بیشتر پاهایتان است.
بر زبان آوردن نام خدا:

۱- رسول اکرم(ص): هر غذایی که بر آن نام خدا برده نشود، درد است و هیچ برکتی در آن نیست.

۲- امام علی(ع): در سفارش های خود به کمیل، هنگام غذا خوردن، از آن کسی نام ببر که با وجود نام او، دیگر هیچ دردی زیان نمی رساند و نامش، شفای همه بیماری ها و ناتن درستی هاست.
خوردن با دست راست:

پیامبر اکرم(ص): هیچ یک از شما با دست چپش نخورد و با آن ننوشد، همانا شیطان با دست چپش می‌خورد و می‌نوشد.
آغاز و پایان دادن غذا با نمک:

۱- پیامبر خدا(ص): هر کسی که غذای خود را با نمک آغاز کند وبا نمک به پایان ببرد، از هفتاد و دو درد، که جذام و برص(پیسی) از آن جمله است، در امان می ماند.

۲- امام صادق(ع): بنی اسرائیل، غذا را با سرکه آغاز می کردند و با آن نیز به پایان می بردند؛ ولی ما با نمک آغاز می کنیم و با سرکه به پایان می بریم.
خوردن غذا به هنگام گرسنگی و اشتها:

۱- رسول اکرم(ص): خوردن بدون گرسنگی و خوابیدن بدون بیداری کشیدن و احساس نیاز به خواب، نزد خداوند، گناهی سهمگین است.

۲- امام علی(ع): هر کس می خواهد هیچ غذایی به او زیانی نرساند، تنها هنگامی غذا بخورد که گرسنه شده و معده او ازخوراک پیشین، پاک شده باشد.
منابع؛

مکارم الأخلاق، جلد ۱، صفحه ۳۰۱

بحارالانوار، جلد ۶۶، صفحه ۴۲۵

كنز العمّال، ج ۱۵، ص ۲۶۲

حق نماز، اين است كه:

بدانى راه يافتن به درگاه خداوند عزّ و جلّ است. و تو در حال نماز در پيشگاه خداى عزّ و جلّ ايستاده اى. چون اين را دانستى، چنان بايستى كه يك بنده ذليل، كوچك، مشتاق، ترسان، اميدوار، خائف، بيچاره، ملتمس، مى ايستند. در پيشگاه بزرگى، با آرامش و وقار كه او را بزرگ مى دارد.

آنگاه، با قلب خود به نماز رو كنى، و آن را با حدود و حقوق آن، به پاى دارى. 

منبع : گلچين صدوق (گزيده من لا يحضره الفقيه)، ج ۱، ص: ۱۰۶

پيروزى در دور انديشى ، و دور انديشى در به كار گيرى صحيح انديشه ، و انديشه صحيح به راز دارى است.
منبع: نهج البلاغه حکمت ۴۸

​آیتـ. الله مجتهدے تهرانے(ره):

①صبر کردن (در سختے ها)
②سکوت کردن (در جایی که سخن گفتن سودی ندارد)
③شکر کردن
منبع:مواعظ العددیه ص ۱۲۷