آرامش

حضرت محمد (ص): امت من درباره نماز چهار گروه می باشند:

عده ای نماز نمی خوانند. اینها اهل وادی «سقر» می باشند

عده ای ڪه بعضی اوقات نماز می خوانند و گاهی نمی خوانند. اینها اهل وادی «نمی» می باشند

عده ای سهل انگار هستند ڪه به نماز خود اهمیت نمی دهند و احڪام آن را یاد نمی گیرند و اشتباه می خوانند و یا در آخر وقت به جا می آورند، ڪه خدای متعال در مورد این گروه در سوره ماعون آیه 4 می فرماید: «وای بر نمازگزارانی ڪه نماز خود را سبڪ می شمارند».

مؤمنانی هستند ڪه نمازشان را با خشوع و ڪامل می خوانند. اینها رستگارند و جایشان در بهشت است

منبع :نصایح، ص 218

امام علی علیه السلام فرمود:

تا کلامی را به زبان نياورده‌ ای، در
بندِ توست‌ امّا هنگامی كه به زبان آوردی،
تو در بند آن در می‌ آیی.
پس همانگونه‌ كه طلا و جواهر،
و مال و داراییِ خود را در گنجينه میگذاری، #زبانت را نيز در گنجينه دهانت نگه ‌دار.
زيرا چه بسا سخنی كه نعمتی را از كف برده، و خشم و كيفر الهی را آورده است.

نهج البلاغه، حكمت ۳۸۱

چون مردم ممکن است اشتباه انتخاب کنند آیا بهتر نیست مثلا رهبری خودش رییس جمهور را انتخاب کند؟!

پاسخش را از #استاد_شهید_مطهری بشنویم:👇

بسیاری از مسائل اجتماعی است که اگر سرپرستهای اجتماع افراد بشر را هدایت و سرپرستی نکنند گمراه می‏شوند، اگر هم بخواهند ولو با حسن نیت (تا چه رسد به این که سوء نیت داشته باشند) به بهانه این که مردم قابل و لایق نیستند و خودشان نمی‏ فهمند و لیاقت ندارند آزادی را از آنها بگیرند این مردم تا ابد بی‏ لیاقت باقی می‏مانند.
مثلا انتخابی مانند انتخاب وکیل مجلس می‏خواهد صورت بگیرد. ممکن است شما که در فوق این جمعیت قرار گرفته‏اید حسن نیت هم داشته باشید و واقعا تشخیص شما این باشد که خوب است این ملت فلان فرد را انتخاب کند، و فرض می‏کنیم واقعا هم آن فرد شایسته ‏تر است. اما اگر شما بخواهید این را به مردم تحمیل کنید و بگویید شما نمی‏ فهمید و باید حتما فلان شخص را انتخاب کنید، اینها تا دامنه قیامت مردمی نخواهند شد که این رشد_اجتماعی را پیدا کنند. باید آزادشان گذاشت تا فکر کنند، تلاش کنند، آن که می‏خواهد وکیل شود تبلیغات کند، آن کسی هم که می‏خواهد انتخاب کند مدتی مردد باشد که او را انتخاب کنم یا دیگری را، او فلان خوبی را دارد، دیگری فلان بدی را دارد. یک دفعه انتخاب کند، به اشتباه خودش پی ببرد، باز دفعه دوم و سوم تا تجربیاتش کامل شود و بعد آن ملت به صورت ملتی‏ در بیاید که رشد اجتماعی دارد. والّا اگر به بهانه این که این ملت رشد ندارد و باید به او تحمیل کرد، آزادی را برای همیشه از او بگیرند، این ملت تا ابد غیر رشید باقی می‏ماند. رشدش به این است که آزادش بگذاریم ولو در آن آزادی ابتدا اشتباه هم بکند. صد بار هم اگر اشتباه کند باز باید آزاد باشد.

منبع:آیندۀ انقلاب اسلامی ایران، ص: 317

@ofogheandisheh