آرامش

💠 بسم الله الرحمن الرحیم 💠

:| آخر چرا باید به سنت های غلط روزگار جاهلیت بازگردیم؟ آیا درست است که با رفتن پیامبر از میان ما، بار دیگر به رسم و رسوم آن روزگاران توجّه کنیم.

🗣 ناگهان ابوبکر رو به حاضرین می‌کند و می‌گوید:
«بیایید با عُمَر بیعت کنید»
حاضرین به یکدیگر نگاه می‌کنند. همه فریاد می‌زنند:
«نه، ما با او بیعت نمی‌کنیم»

_ عُمَر رو به آنها می‌کند و می‌گوید:
«به چه دلیلی با من بیعت نمی‌کنید ⁉️»

_ «ما از خودخواهی تو می‌ترسیم»

عُمَر قدری فکر می‌کند و در جواب می‌گوید:
«پس بیایید با ابوبکر بیعت کنیم»
امّا ابوبکر بار دیگر پیشنهاد بیعت با عُمَر را می‌دهد ….(1)….
همه نگاه‌ها به سوی آن دو خیره می‌شود.

✋ ناگهان عُمَر از جا برمی‌خیزد و می‌گوید:
«ای ابوبکر، من هرگز بر تو سبقت نمی‌گیرم. تو بهترین ما هستی. دستت را بده تا با تو بیعت کنم» …..(2)…..

➖نگاه کن! عُمَر دست ابوبکر را می‌گیرد و می‌گوید:
«با ابوبکر بیعت کنید» ….(3)….

👌 حتما بشیر را به خاطر داری. همان کسی که لحظاتی قبل به تأیید سخنان ابوبکر برای مردم سخن گفت. او بلند می‌شود و به سوی ابوبکر می‌رود و با او بیعت می‌کند …..(4)….
👈 آری، اوّلین کسی که با خلیفه بیعت می‌کند بشیر است. او برای این‌که به «سعد» حسادت می‌ورزد و می‌ترسد «سعد» خلیفه شود با ابوبکر بیعت می‌کند.
یکی از بزرگان مدینه، رو به بشیر می‌کند و می‌گوید:
🗣«ای بشیر، به خدا قسم حسدی که به «سعد» داشتی تو را وادار کرد تا با ابوبکر بیعت کنی. تو می‌ترسیدی که «سعد» خلیفه شود» …..(5)….
بعد از آن عُمَر با ابوبکر بیعت می‌کند .

⚠️ خوب دقّت کن. همانگونه که برایت گفتم مدینه از دو قبیله بزرگ (اوس و خزرج) تشکیل شده است و این دو قبیله سالیان سال با هم جنگ و خونریزی داشته‌اند.
اکنون بزرگان قبیله «اوس» با خود فکر می‌کنند اگر سعد(رئیس قبیله خزرج) خلیفه شود، این افتخاری برای قبیله خزرج خواهد بود.
آن مرد را نگاه کن‼️ رئیس قبیله «اوس» را می‌گویم. او با صدای بلند فریاد می‌زند:
🗣 «به خدا قسم اگر با ابوبکر بیعت نکنید قبیله خزرج برای همیشه بر شما حکومت خواهند کرد» …..(6)….

😱 حسدورزی بزرگان قبیله «اوس» آنها را به بیعت با ابوبکرتشویق می‌کند.
چگونه تعصّب و روحیه قبیله گری مردم را از راه راست دور کرد .
به همین سادگی و از سر حسادت، اهلِ سقیفه با ابوبکر بیعت می‌کنند.

👌 تا این لحظه هیچ‌کس سخن از رأی‌گیری و شورا به میان نیاورده است. اینجا سخن از رأی‌گیری نیست.
اگر کسی بگوید اینجا در سقیفه رأی‌گیری شده است، دروغ گفته. برای این‌که در اینجا علی، مقداد، سلمان، ابوذر، عمّار و جمعی دیگر از یاران گرامی پیامبر حاضر نیستند. حتی یک نفر از بنی هاشم هم در اینجا نیست. آیا آنها جزء مسلمانان نیستند ⁉️
آیا آنها حقّ رأی نداشتند ⁉️

پایان قسمت هفتم…….

منابع:
1-کنز العمال ج5 ص652 تاریخ الطبری ج3 ص218
2-تاریخ الطبری ج3 ص218 الکامل فی التاریخ ج2ص13و12
3-صحیح البخاری ج6 ص 2505 صحیح ابن حیان ج2 ص148و155 تاریخ الطبری ج3 ص205
4-تاریخ الطبری ج3 ص218 الکامل فی التاریخ ج2 ص12
5-الامامه والسیاسه ج1 ص21
6-تاریخ الطبری ج3 ص218 الکامل فی التاریخ ج2 ص12

💠 بسم الله الرحمن الرحیم 💠

🤔 آیا ابوبکر مردم را به سوی علی دعوت خواهد کرد؟
به فرض که ما اصلاً کار به روز غدیر هم نداشته باشیم، اکنون با سخنان ابوبکر خلافت و حقانیّت علی ثابت شده است.
امّا وقتی من نگاه به چهره ابوبکر می‌کنم، می‌فهمم که او برنامه دیگری در سر دارد.

…‼️…شاید بگویی چه برنامه‌ای ⁉️

✋ با من همراه باش .
…آنجا را نگاه کن! یکی از بزرگان قبیله «خزرج» جلو می‌آید و با صدای بلند می‌گوید:
«به این سخنان ابوبکر گوش نکنید و فریب او را نخورید. ما بودیم که وقتی مردم مکّه، پیامبر را از آن شهر راندند به آن حضرت پناه دادیم و ما با تمام وجود او را یاری کردیم. برای همین امروز خلافت حقّ ما می‌باشد. اگر مهاجران سخن ما را قبول نکنند آنها را از این شهر بیرون می‌کنیم.»

👀 آنگاه، نگاهی به ابوبکر و عُمَر و هم دستان آنها می‌کند که در اینجا هستند و می‌گوید:
«به خدا قسم، هر کس با ما مخالفت کند با شمشیرهای ما روبرو خواهد بود» ….(1)….

👌 بار دیگر هیاهو به پا می‌شود. همه سخن این گوینده را با فریاد خود تأیید می‌کنند. نگاه کن! مهاجرانی که در سقیفه حاضر هستند، ترسیده‌اند .
حاضرین که تا دیروز با هم برادر بودند، اکنون برای ریاست دنیا در مقابل یکدیگر قرار گرفته‌اند و تشنه خون همدیگر شده‌اند.

👌 تعداد مهاجران اندک است و دیگر امیدی برای آنها نیست. کار به جای حسّاسی رسیده است. سخن از شمشیر است و خونریزی‼️
همه چیز آماده است برای این‌که حاضرین با «سعد» بیعت کنند. آری، «سعد» بزرگِ طایفه «خزرج» می‌رود که بر تختِ خلافت بنشیند.
در این میان نگاه من به «بَشیر» می‌افتد. نمی‌دانم او را می‌شناسی یا نه⁉️

👈 او اهل مدینه است. امّا همیشه به «سعد» حسادت می‌ورزیده است. درست است که «سعد» رئیس قبیله اوست، ولی او نمی‌تواند ببیند که «سعد» خلیفه مسلمانان بشود.
حسد در وجود او آتشی روشن نموده است. اکنون او برمی‌خیزد و شروع به سخن می‌کند:
«ای مردم، درست است که ما پیامبر را به شهر خود دعوت کردیم و او را تا پای جان یاری کردیم، ولی همه شما می‌دانید که ما برای خدا این کار را انجام دادیم، نه برای رسیدن به دنیا. آری، هدف ما رضایت خدا بود. ما می‌خواستیم دین خدا را یاری کنیم. امروز نزدیکان پیامبر بیش از ما شایستگیِ خلافت را دارند. من از شما می‌خواهم تا حرف آنها را قبول کنید »….(2)….

🤔 سخن بشیر بار دیگر حاضرین را ساکت می کند. آری، خاندان پیامبر بیش از همه شایستگی خلافت را دارند.

✋ اکنون باید خلافت را به نزدیکان پیامبر سپرد. امّا چه کسی از علی به پیامبر نزدیک‌تر⁉️
مگر پیامبر او را برادر خود خطاب نمی‌کرد⁉️
مگر در روز غدیر پیامبر او را به عنوان جانشین خود معرّفی نکرد⁉️
کاش یک نفر اینجا بود و این سخنان را می گفت.

▪️در این میان، یکی از انصار از جای خود بر می‌خیزد و این چنین می‌گوید:
🗣« پیامبر از مهاجران بود و همه ما انصار و یاوران او بودیم! امروز هم، ما یاوران و انصارِ کسی خواهیم بود که جانشین او باشد»….(3)….

💢ابوبکر برمی‌خیزد و در حقّ گوینده این سخن دعا می‌کند و به او می‌گوید:
” «خدا به تو جزای خیر دهد! تو چقدر زیبا سخن گفتی» ."….(4)….

👤در این میان عُمَر برمی‌خیزد. گویا او می‌خواهد برای مردم سخن بگوید.
حاضرین ساکت می‌شوند و او شروع به سخن می‌کند. سخن او کوتاه و مختصر است:
:oops: «ای مردم، بیایید با کسی که از همه ما پیرتر است بیعت کنیم »….(5)….

🤔به راستی منظور عُمَر کیست؟
آیا سنّ زیاد، می‌تواند ملاک انتخاب خلیفه باشد؟
آخر چرا باید به دنبال سنّت‌های غلط روزگار جاهلیّت باشیم؟

پایان قسمت ششم……..

منابع:
1-تاریخ الطبری ج3 ص218 الکامل فی التاریخ ج2 ص12و13
2-شرح نهج البلاغه ج6 ص9 بحارالانوار ج28 ص345
3-مجمع الزوائد ج5 ص183 سبل الهدی والرشاد ج11 ص258
4-مجمع الزوائد ج5 سبل الهدی و الرشاد ج11
5-بحارالانوار ج30 ص291

امام خمینی ره

اساساً تربیت از دامان پاک مادر و جوار پدر شروع می  شود و با تربیت اسلامی و صحیح آنان استقلال و آزادی و تعهد به مصالح کشور پایه  ریزی می  شود.»
(صحیفه امام خمینی ره، ج15، ص245)

مقام معظم رهبري

اگر یک مادر از لحاظ معرفت سطح‌اش پایین است؛ البته این نمیتواند اثرگذاری کند؛ این گناهِ کم بودن معلومات یک انسان است؛ این نقصِ تأثیر مادری نیست.
مادر است که فرهنگ و معرفت و تمدن و ویژگیهای اخلاقىِ یک قوم و جامعه را با جسم خود، با روح خود، با خُلق خود و با رفتارِ خود، دانسته و ندانسته به فرزند منتقل میکند.
همه تحت تأثیر مادران هستند. آن که بهشتی میشود، پایه‌ی بهشتی شدنش از مادر است؛ که «الجنة تحت اقدام الأمهات».
۱۳۸۴/۰۵/۰۵

قال علیٌ علیه السلام : مَا أُنْزَلَ الْمَوْتَ حَقَّ مَنْزِلَتِهِ مَنْ عَدَّ غَداً مِنْ أَجَلِهْ. ( امالی ، ص 170 )

تعبیر کوتاه و بسیار گویا و عبرت انگیزی است . می فرماید : کسی که فردا را جزو مهلتِ عمر خود و زندگی خود بداند ، مرگ را درست نشناخته و در جای حقیقی ِ خود قرار نداده است این که ما خیال کنیم یک چند سال دیگر هستیم ، … این یک نگرشِ عامیانه است، … ممکن است تا قبل از فردا ما نباشیم، کما اینکه نظایرش را فراوان دیدید. در دعای صحیفه سجادیه، تعبیر عجیبی است ، می فرماید : پروردگارا! به من آن روحیه را عطا کن! که امیدِ رسیدنِ نفسِ بعدی را به این نفس نداشته باشم. داریم راه می رویم ، این که قدمِ بعدی حتماً از سوی ما برداشته خواهد شد ، این را ما خاطر جمع نباشیم…. اگر این روحیه را پیدا کردیم دیگر انسان کارها را عقب نمی اندازد. و کارهای لازم را در وقتش انجام می دهد.

منبع:شرح حدیث از مقام معظم رهبری حضرت آیت ا… امام خامنه ای (مدظله العالی) [ جلسه 30 درس خارج ، 7 /10/ 1393 ]