رمضان و اجتناب از تهمت
از پیامبر خدا «صلی الله علیه وآله»:مَنْ صَامَ شَهْرَ رَمَضَانَ فَاجْتَنَبَ فِيهِ الْحَرَامَ وَ الْبُهْتَانَ رَضِيَ اللَّهُ عَنْهُ وَ أَوْجَبَ لَهُ الْجِنَان.
هر کس ماه رمضان را روزه بگیرد و در آن از عمل حرام و [خصوص] تهمت زدن به دیگران اجتناب کند، خداوند از او راضی شده و بهشت را برای او واجب میگرداند.
مستدرك الوسائل و مستنبط المسائل ؛ ج7 ؛ ص423
مراتب عبادت در کلام مفسر کبير قرآن کريم، علامه طباطبايي(ره)
عبادت به سه طريق ممكن است و هر كدام اثر خود را دارد.
اول عبادت از روي ترس و بيم از خشم الهي و عذاب آخرت، كه انسان را به زهد وا ميدارد. يعني فرد از لذايذ دنيا چشمپوشي ميكند تا به نجات اخروي برسد.
دوم، عبادت به طمع بهشت و نعمتهاي اخروي كه فرد را وادار به فعل نيك ميكند.
طريق سوم عبادت، طريقه «محبت» است؛ يعني قلب را از تعلق به هرچه غير خداست پاككردن، از تمام زينتها و زخارف دنيا گذشتن، از فرزند، همسر، مال، مقام، حتي از آرزوهاي خود. قلب را منحصراً براي خدا فارغكردن، يعني محبت به خدا قلب فرد را مرحله به مرحله تسخير ميكند تا جايي كه اين فرد تنها كاري را ميكند كه خداوند دوست دارد وآن چيزي را ترك ميكند كه او نميپسندد.
الميزان/12/160 و161
روزه و رهایی از گناهان
رسول خدا« صلی الله علیه وآله» به جابر بن عبد الله انصاری فرمودند: يَا جَابِرُ هَذَا شَهْرُ رَمَضَانَ مَنْ صَامَ نَهَارَهُ وَ قَامَ وِرْداً مِنْ لَيْلِهِ «2» وَ عَفَّ بَطْنُهُ وَ فَرْجُهُ وَ كَفَّ لِسَانَهُ خَرَجَ مِنْ ذُنُوبِهِ كَخُرُوجِهِ مِنَ الشَّهْرِ فَقَالَ جَابِرٌ يَا رَسُولَ اللَّهِ مَا أَحْسَنَ هَذَا الْحَدِيثَ فَقَالَ رَسُولُ اللَّهِ ص يَا جَابِرُ وَ مَا أَشَدَّ هَذِهِ الشُّرُوط.
ای جابر! این ماه رمضان است، هر کس روزش را روزه بگیرد و شبش را در حالی که ورد و ذکر میگوید بپادارد و عفّت شکم و شرمگاهش را حفظ کند و زبانش را نگه دارد، از گناهانش خارج می شود همانگونه که از این ماه خارج می شود، جابر گفت: ای پیامبر خدا! [این مطلب] چه گفتار نیکویی است! پیامبر خدا «صلی الله علیه وآله» فرمودند: ای جابر! این شرط ها چه شرط های دشواری است.
الكافي (ط - الإسلامية) ؛ ج4 ؛ ص87
علم غذای روح
استاد شهید مطهری:
🔸هر علمی برای انسان، غذای روح است، بلکه هر چه انسان میبیند یا میشنود و در حافظهاش باقی میماند، روح او از آن تغذیه میکند. به قول مولوی: آدمی فربه شود از راه گوش. یعنی غذای روحی از راه گوش وارد میشود و انسان از همین چاق میشود.
🔹رادیو و تلویزیون انسانها را تغذیه میکند؛ همچنین سینماها، فیلمها، روزنامهها و نطقها. کتابهایی که انسان در طول عمرش میخواند، دائما از آنها تغذیه میشود. آنوقت شما ببینید در میان این تغذیهها چه مقدارش تغذیه سالم و حیاتبخش است و چه مقدارش تغذیه ناسالم و مسمومکننده است.
🔸حدیثی است از امیرالمؤمنین علی(ع)، که خیلی حدیث عجیبی است. میفرماید: چرا مردم این گونهاند که اگر شب تاریکی باشد و آنها را بر سر یک سفره بنشانند، تا وقتی که چراغی روشن نکنند دست به این سفره نمیبرند، چطور مردم در غذای جسمانی دقیقاند ولی در غذای روحانی دقیق نیستند؟!
منبع: استاد مطهری، آشنایی با قرآن، ج۱۲، ص۴۵-۴۴