آرامش

حضرت موسي عليه السلام عرض كرد :

خداوندا مي خواهم آن مخلوق را كه خود را خالص براي ياد تو كرده باشد و در طاعتت بي آلايش باشد را ببينم .
خطاب رسيد : اي موسي عليه السلام برو در كنار فلان دريا تا به تو نشان بدهم آنكه را مي خواهي . حضرت رفت تا رسيد به كنار دريا : ديد درختي در كنار درياست و مرغي بر شاخه اي از آن درخت كه كج شده به طرف دريا نشسته است و مشغول به ذكر خداست . موسي از حال آن مرغ سؤ ال كرد . در جواب گفت : از وقتي كه خدا مرا خلق كرده ، است در اين شاخه درخت مشغول عبادت و ذكر او هستم و از هر ذكر من هزار ذكر منشعب مي شود .
غذاي من لذت ذكر خداست . موسي سؤ ال نمود : آيا از آنچه در دنيا يافت مي شود آرزو داري ؟ عرض كرد : آري ، آرزويم اين است كه يك قطره از آب اين دريا را بياشامم . حضرت موسي تعجب كرد و گفت : اي مرغ ميان منقار تو و آب اين دريا چندان فاصله اي نيست ، چرا منقار را به آب نمي رساني ؟ عرض كرد :
مي ترسم لذت آن آب مرا از لذت ياد خدايم باز دارد . پس موسي از روي تعجب دو دست خود را بر سر زد .

منبع:خزینه جواهر ص318

 حضرت رسول صلى الله علیه و آله فرمود: سه طایفه از زنان امت من عذاب و فشار قبر ندارند و در قیامت هم با حضرت فاطمه (س ) محشور مى شوند.

طایفه اول : زنى که با فقر و تنگدستى شوهر خود بسازد و توقع بیجا از او نداشته باشد.
طایفه دوم : زنى که با تندى و بداخلاقى شوهر خود صبر کند و بردبارى خود را از دست ندهد.
طایفه سوم : زنى که براى رضاى خدا مهریه خود را به شوهر ببخشد

📚 مواعظ العددیه ، ص 75

امام_جواد (علیه السلام) 
سه چیز است که هرکس مراعات کند #پشیمان نگردد :
۱.#توکل بر #خدا

۲. #عجله_نکردن

۳. #مشـــورت 
منبع :مسندالامام الجواد،ص۲۲۷

وقتی حضرت صاحب (عج) بدنیا آمدند ، ابلیس (ل) فریاد بلندی به آسمان کشید ، که تا آن زمان اینطور فریاد نزده بود.
همهء فرماندهان ابلیس جمع شدند و جویای علت شدند؛
ابلیس گفت: آخرین حجت خدا بدنیا آمد. با ظهور او ، مرگ ما فرا می‌رسد.!
هرکدام ازشیاطین پیشنهادی دادند. یکی گفت؛ در کودکی او را بکشیم.
ابلیس گفت: اگر او را بکشیم ، خودمان هم نابود می‌شویم (اشاره به حدیث لو لا الحجه لساخت الارض باهلها)

شباطین در آن جلسه به نتیجه نرسیدند لذا تصمیم گرفتند که سلامتی حضرت را بخطر بیندازند.

هر روزه ، نه تنها من ، بنوعی باعث آزردگی قلب نازنین آن حضرت می‌گردم ؛ بلکه شیاطین هم دست بدست هم داده‌اند تا سلامتی آن مهر عالم آرا را بخطر بیندازند.

منبع : شیخ عباس قمی (ره) ، منتهى الامال: ج ۱ ، ص ۱۸.