⬛️ نحوه شهادت حضرت عباس (ع)
طبق نقل مشهور، امام حسین (ع) حضرت عباس (ع) را پی آب فرستاده و ایشان شهید می شوند. با شنیدن این نقل، این سوال پیش می آید که چرا امام (ع) خود پی آب نرفتند؟!
? الارشاد شیخ مفید که از معتبرترین مقاتل است، ماجرا را به گونه ای نقل کرده که این سوال را پاسخ می دهد.
طبق نقل الارشاد، امام (ع) با حضرت عباس (ع) هر دو پی آب می روند، اما دشمن بین آندو فاصله می اندازد و حضرت عباس که سمت فرات افتادند، به سوی آب حرکت می کنند و…
در روز عاشورا چون سپاه دشمن آب را بر امام حسین (ع) و یارانش بستند، تشنگی بر آنها سخت گذشت. کودکان از شدت تشنگی می نالیدند. امام حسین (ع) و حضرت ابوالفضل درصدد تهیه آب با هم وارد میدان جنگ شدند و به سمت فرات حرکت کردند.(الارشاد، شیخ مفید)
عباس، همچنان پیشاپیش حسین (ع) حرکت می کرد و میجنگید و به هر سو که حسین (ع) میرفت، او نیز به همان سو میرفت (دِیْنَوَری، الاخبار الطوال)
در این هنگام امام حسین (ع) روی سیلبند کنار فرات رفته و به سمت فرات روانه شد و سپاهیان عمر بن سعد از حرکت او جلوگیری کردند، مردی از بنی دارِم گفت: وای بر شما! میان او و آب حائل و مانع شوید و نگذارید او به آب دسترسی پیدا کند. حسین (ع) مرد دارمی را نفرین کرد. آن مرد [از نفرین امام] خشمگین شد و تیری رها کرد که بر گلوی حضرت اصابت کرد. امام حسین (ع) تیر را بیرون آورد، آن گاه دستهایش را [زیر گلو] گرفت و پر از خون شد و آن را پاشید و گفت:
«خدایا، به درگاهت شکایت می کنم از آنچه با پسر دختر پیامبرت می کنند». (تاریخ طبری).
آنگاه در حالی که عطش او شدّت یافته بود، به جایگاهش بازگشت. در این حال لشکر دشمن ، عباس (ع) را از هر طرف محاصره کرده و او را از امام حسین (ع) جدا کردند. عباس [که از برادرش جدا شده بود] به تنهایی با آنان جنگید. (شیخ مفید، الارشاد)
دشمن ضربتی بر دست راست عباس وارد کرد، عباس شمشیر را به دست چپ گرفت و به آنان حمله کرد.
عباس آن قدر جنگید که بیحال و ناتوان شد. در این زمان یکی از افراد دشمن پشت نخلی کمین کرد و ضربتی بر دست چپ او وارد کرد.
آنگاه، مشک را به دندان گرفت، چیزی نگذشت که تیری بر مشک اصابت کرد و آبهای آن فرو ریخت.
تیر دیگری بر سینه مبارکش اصابت کرد و بعضی نوشته اند تیری بر چشم حضرت نشست و مردی از قبیله تمیم با عمود آهنین بر فرق مبارکش زد که از اسب به زمین افتاد.
«وَنادی بِأعْلی صَوْتِهِ: أَدْرِکْنی یا أَخِی» با صدای بلند فریاد زد: برادر مرا دریاب.
چون امام حسین (ع)، عباس را در کنار فرات بر زمین دید، به سبب کشته شدن عباس به شدّت گریه کرد و فرمود:
الآنَ اِنْکَسَر ظَهْرِی وَ قَلَّتْ حِیلَتی ؛ «اکنون کمرم شکست و رشته تدبیرم گسسته شد»…
◾️صلی الله علیک یا اباعبدالله (ع)