آرامش

✨رزق و روزیت فراوان می گردد از امام صادق (علیه السلام) روایت شده که فرمودند : کسی که دوست دارد بر خیر و برکت منزلش بیفزاید👈 هنگام غذا خوردن وضوء بگیرد…

🌹✨امام صادق (علیه السلام) فرمودند : كسى كه وضو بگیرد و با حوله اعضاى وضو را خشک كند، یك حسنه براى او نوشته مى شود و كسى كه وضو بگیرد و صبر كند تا دست و رویش خود خشک شوند،👈 سى حسنه براى او نوشته مى شود…

🌹✨عمرت زیاد می شود رسول خدا
(صلی الله علیه واله وسلم) فرمود: سعی کن طاهر و با وضو باشی که 👈خداوند بر طول عمرت می افزاید….

🌹✨خواب با وضو، عبادت است
رسول خدا (صلی الله علیه و آله و سلم) فرمود : کسی که با وضو بخوابد بستر او برایش مسجد می شود، 👈و خوابش (ثواب کسی را دارد که) به نماز مشغول است تا این که شب را به صبح رساند و اگر کسی بدون وضو خوابید بسترش برای او قبر خواهد بود و مانند مرداری می ماند تا صبح شود….

🌹✨مرگ با وضو، شهادت است
رسول خدا (صلی الله علیه واله وسلم) فرمود: اگر توانستی شب و روز با وضو باشی این کار را انجام بده، زیرا 👈اگر در حال وضو از دنیا بروی شهید خواهى بود…

🌹✨در قیامت نورانی می شوی پیامبر خدا می فرمایند: فردای قیامت خدای متعال امّت منِ را بین بقیّه‌ ی امّت‌ها👈 در حالی محشور می‌کند که به خاطر وضویی که در دنیا گرفتند روسپیدند و پیشانی‌های نورانی‌ دارند…

📚منابع :
📙مستدرک الوسائل و مستنبط المسائل؛ ج1 ص356
📗بحارالأنوار: ج80، ص314، روایت2، باب5
📕بحارالأنوار: ج80، ص314، روایت3، باب5
📒وسایل الشیعه: ج1، ص 297
📚ثواب الاعمال، شیخ صدوق

🌸امام علي (عليه‌السلام) مي‌فرمايد:

🔹 روزي به همراه رسول خدا(ص) در قبرستان بقيع نشسته بوديم آن روز هوا سخت باراني بود. در همين حال زني كه سواره بود از جلوي ما عبور كرد ناگهان دست آن حيوان در گودي فرو رفت و در نتيجه آن زن نقش بر زمين شد.

🌸پيامبر خدا(ص)از ديدن اين صحنه روي گرداند و ناراحت شد. اطرافيان رسول خدا(ص) عرض كردند يا رسول الله(ص)آن زن پوشيده است و بر تن جامه‌اي دارد كه تمام بدن او را پوشانده است.

🌸حضرت در حق او دعا كرد و گفت: پروردگارا زناني كه خود را پوشيده نگه مي‌دارند مشمول رحمت و غفران خود بگردان …

🌸سپس فرمود:
اي مردم براي پوشش از جامه‌هايي استفاده كنيد كه اندامتان را پوشيده نگه دارد و همسرانتان را به هنگام خروج از منزل با پوشيدن آن در حفظ و امان نگه داريد…

بحارالانوار،ج۴۳،ص۳۲۱

 همواره آیین ها و ادیان مختلف با هدف همبستگی میان پیروان و هویت بخشی به جریان اجتماعی خود، ایامی را در سال مشخص کرده و پیروان خویش را ملزم به شرکت در این اجتماعات می کنند.یکی از پیامدهای اینگونه تجمعات، نمود جهانی و به نوعی تبلیغ آن جریان اجتماعی است که معمولا در جامعه جهانی تاثیر گذار است. به فرموده مقام معظم رهبری خلا وجود اجتماعی عظیم و بین المللی در میان شیعیان را حضور میلیونی در ایام اربعین پر می کند. کربلا می تواند«نماد» تبلور وحدت وبیعت با امام باشد که «نمود»ی جهانی خواهد داشت. شروع جاذبه مغناطیس حسینی در روز اربعین است، این همان مغناطیسی است که امروز هم با گذشت قرن‌های متمادی در دل من و شما هست.

🔹 پیاده به زیارت امام حسین(علیه السلام) رفتن موضوعیت دارد.

🔹 بنا به فرموده امام عسکری(ع)؛ یکی از نشانه های مومن-که در این روایت مقصود شیعه است-زیارت سیدالشهدا در روز اربعین می باشد.[1]زیارتی که با پای پیاده رفتنِ آن هم «موضوعیت» دارد. چرا که امام صادق(ع) به یکی از دوستان خود می‌فرماید: قبر حسین(ع) را زیارت کن و ترک مکن. پرسیدم: ثواب کسى که آن حضرت را زیارت کند چیست؟ حضرت فرمود: کسى که با پای پیاده به زیارت امام حسین(ع) برود خداوند به هر قدمى که برمى‏ دارد یک حسنه برایش نوشته و یک گناه از او محو مى‏ فرماید و یک درجه مرتبه‏ اش را بالا مى ‏برد.[2]ایشان در جای دیگری می فرمایند: کسی که به قصد زیارت امام حسین(ع) از منزلش خارج شود اگر پیاده باشد، خداوند بابت هر قدمی که برای زیارت اباعبدالله بر می‌دارد، یک حسنه می‌نویسد و یک سیئه از او محو می‌کند. وقتی که به حرم می‌رسد، خداوند او را جزء صالحین برگزیده می‌نویسد. وقتی مناسک او تمام شد، خداوند نام او را جزء فائزین می‌نویسد. وقتی می‌خواهد بازگردد یک فرشتۀ الهی در مقابل او قرار می‌گیرد و می‌گوید: رسول خدا(ص) به شما سلام می‌رساند، و پیغام می‌دهد (مژده می‌دهد): عملت را از سر بگیر که تمام گناهان گذشته‌ات بخشیده شده است.[3]

🔹 سابقه ای تاریخی سنت پیاده روی

🔹 از جهتی جریان پیاده روی برای زیارت سیدالشهدا در روز اربعین سابقه ای تاریخی نیز دارد؛ زیارت کربلا با پای پیاده در زمان «شیخ انصاری»[4]رسم بوده است،‌ اما در برهه‌ای از زمان به فراموشی سپرده می‌شود که در نهایت توسط «شیخ میرزا حسین نوری» دوباره احیا می‌شود.ایشان آخرین بار در سال 1319 هجری با پای پیاده به زیارت حرم أباعبدالله حسین(ع) رفت. با اینکه زیارت سید‌الشهدا(ع) در اکثر برهه‌های تاریخی به سختی انجام می‌شد و جان زائران در خطر بود، اما با این وجود زائران، عاشقانه خطرات را به جان می‌خریدند و به پابوسی امام حسین(ع) در روز اربعین نائل می‌شدند.

پی نوشتها:
[1]. بحار الانوار،علامه مجلسی،ج98،ص348
[2]. کامل الزیارات،ابن قولویه،ص134 (عَنْ عَلِیِّ بْنِ مَیْمُونٍ الصَّائِغِ عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ ع قَالَ: یَا عَلِیُّ زُرِ الْحُسَیْنَ وَ لَا تَدَعْهُ. قَالَ قُلْتُ: مَا لِمَنْ أَتَاهُ مِنَ الثَّوَابِ؟ قَالَ مَنْ أَتَاهُ مَاشِیاً کَتَبَ اللَّهُ لَهُ بِکُلِّ خُطْوَةٍ حَسَنَةً وَ مَحَى عَنْهُ سَیِّئَةً وَ رَفَعَ لَهُ دَرَجَةً؛)
[3]. همان ، ص132-«مَنْ‏ خَرَجَ‏ مِنْ‏ مَنْزِلِهِ یُرِیدُ زِیَارَةَ قَبْرِ الْحُسَیْنِ بْنِ عَلِیٍّ ص، إِنْ کَانَ مَاشِیاً، کَتَبَ اللَّهُ لَهُ بِکُلِّ خُطْوَةٍ حَسَنَةً وَ مَحَى عَنْهُ سَیِّئَةً، حَتَّى إِذَا صَارَ فِی الْحَائِرِ کَتَبَهُ اللَّهُ مِنَ الْمُصْلِحِینَ الْمُنْتَجَبِینَ، حَتَّى إِذَا قَضَى مَنَاسِکَهُ کَتَبَهُ اللَّهُ مِنَ الْفَائِزِینَ، حَتَّى إِذَا أَرَادَ الِانْصِرَافَ أَتَاهُ مَلَکٌ فَقَالَ: إِنَّ رَسُولَ اللَّهِ ص یُقْرِؤُکَ السَّلَامَ وَ یَقُولُ لَکَ: اسْتَأْنِفِ الْعَمَلَ فَقَدْ غُفِرَ لَکَ مَا مَضَى»
[4]. (متوفی سال 1281 قمری)

حاج نیکویی از یکی از خدامین اهل تسنن که پدر او هم از خدّام حرم حضرت رقیه بود، نقل می‌نمود که: وقتی خانه‌های اطراف حرم حضرت رقیه را برای توسعه خریداری می‌نمودند. یکی از مالکین یهودی (یا نصرانی) بود. او به هیچ وجه حاضر نبود خانه خود را برای توسعه بفروشد. حتی دو برابر و نیم قیمت خانه حاضر شدند به او پول بدهند، اما او حاضر نمی‌شد. بعد از مدتی زن او حامله می‌شود و نزدیک وقت زایمان به پزشک مراجعه می‌کند. پزشک می‌گوید بچه و مادر هر دو در معرض خطر می‌باشند، باید تحت نظر قرار بگیرد. شوهر صاحب‌ملک، زنش را در بیمارستان می‌گذارد و به درب حرم حضرت رقیه می‌آید و متوسل می‌شود و عرض می‌کند: ای رقیه! اگر همسر و فرزندم را نجات دادی و شفای آنان را از خدا خواستی، خانه‌ام را به تو تقدیم می‌کنم! او می‌گوید: بعد از توسل، به بیمارستان رفتم و دیدم همسرم از وضع حمل فارغ و بچه سالم در کنارش می‌باشد. همسرم گفت: کجا رفتی؟ گفتم: جایی رفتم، گفت: تو متوسل به دختر امام حسین علیه‌السلام شدی! گفتم: از کجا می گوئی؟ گفت: در حال زایمان از شدت درد گاهی بی‌هوش می‌شدم دیدم دختربچه‌ای وارد اتاق بیمارستان شد و به من گفت: ناراحت مباش، ما سلامتی تو و بچه‌ات را از خدا خواستیم، فرزند شما هم پسر است، سلام مرا به شوهرت برسان و بگو اسمش را حسین بگذارد! گفتم: شما کی هستید؟ گفت: من رقیه دختر امام حسین علیه‌السلام هستم.

منبع: فتوحات ,استاد سید علی اکبر صداقت