آرامش

‌‌‌‌
رهبرانقلاب: دعای عرفه‌ی امام حسین پُر از معارف است؛ یعنی واقعاً این را من با قاطعیّت به شما عزیزان عرض میکنم و بپذیرید که هر کسی مثلاً دعای عرفه را با توجّه به معنایش بخواند، از وقتی که این دعا را شروع میکند به خواندن تا به آخرش برسد، بکلّی تغییر میکند [نسبت] به آن آدمی که قبل از خواندن دعا بود؛ ولو دَه‌بار قبلاً خوانده باشد این دعا را؛ این جور معارفی در این دعاها هست. دعاهای صحیفه‌ی سجّادیّه همین‌ جور است؛ دعاهای صحیفه‌ی سجّادیّه درس زندگی است؛ در همین دعاهایی که حضرت به حسب ظاهر، با گردن کج نشسته‌اند، گریه کرده‌اند و این دعا را خوانده‌اند، منش سیاسی یک آدم سیاستمدار در دنیای امروز فهمیده میشود؛ یعنی همان هویّت لازمِ یک انسان والای با شخصیّتِ قویّ فعّالِ پیشرو که در همه‌ی زمینه‌ها میتواند چنین آدمی پیش برود؛ در علم، در سیاست، در صنعت، در جنگ، در همه چیز. تمام این [دعاها] این هویّت را به انسان میبخشد.

 1379/10/27

 «مطهری هوش فوق العاده ای داشت و حرف از او ضایع نمی شد. حرفی که میگفتم می گرفت و به مغزش می رسید. هر چه میگفتم هدر نمی رفت و مطمئن بودم که نمی رود. وقتی که در جلسه درسم حاضر می شد -این عبارت عبارت خوبی نیست ولی مقصود را خوب بیان می کند- بنده از شدت شوق و شعف حالت رقص پیدا می کردم به جهت اینکه می دانستم هر چه بگویم هدر نمی رود. بهمین جهت خودش مبدا تحصیل دیگران شد و شروع به تالیف کتاب ها کرد و انصافا هم کتاب هایش خیلی عالی بود.»

قسمت:5

#خاطرات_طلبگی_بزرگان

#شهید_مطهری

امیر مؤمنان علی(ع) درباره راز وقوف در عرفات فرمود:
«عرفات، خارج از مرز حرم است و مهمان خدا باید بیرون دروازه، آن‌قدرتضرع کند تا لایق ورود به حرم شود».

امام سجاد(ع) در حدیثی فرمود:
عصر روز عرفه و ظهر روز دهم که حاجیان در منا حضور دارند، خدای سبحان به فرشتگان مباهات می‌کند و می‌فرماید: «اینان بندگان من هستند که از راه‌های دور و نزدیک با مشکلات بسیار به اینجا آمده و بسیاری از لذت‌ها را بر خود حرام کرده و بر شن‌های بیابان‌های عرفات و منا خوابیده‌اند و این‌گونه با چهره‌های غبارآلود، در پیشگاه من اظهار ناتوانی و خواری می‌کنند. اینک به شما اجازه دادم تا آنان را ببینید. آنگاه فرشتگان حق به اذن خداوند بر دل‌ها و اسرار نهان آنها آگاه می‌شوند.

اصول کافى، ج 4، ص 224.همان، ج 96، ص 259.

مرد مؤمنى خدمت رسول خدا صلى الله علیه و آله رسید و عرض کرد: یا رسول الله! من پیرمرد سالخورده ام، از انجام نماز، روزه، حج و جهاد ناتوانم، دیگر نمى توانم از عهده عبادتهایم برآیم، به من کلام سودمندى بیاموز و وظیفه ام را سبک نما!

 حضرت فرمود: دوباره مطلبت را بگو!
مرد سه بار تقاضاى خود را تکرار نمود.
رسول خدا فرمود: آنچه در اطراف تو از درخت و کلوخ بود بر ضعف و ناتوانى تو گریست. اینک براى جبران ناتوانیت بعد از نماز صبح، ده بار بگو: (سبحان الله العظیم و بحمده و لاحول و لا قوه الا بالله العلى العظیم ) براستى خداوند بوسیله آن تو را از کورى ، دیوانگى ، خوره ، فقر و ورشکستگى نجات مى بخشد.

 پیرمرد عرض کرد: یا رسول الله! این براى دنیا است، براى آخرت چه؟ فرمود: مدام بگو؛ (اللهم اهدنى من عندک وافض على من فضلک و انشر على من رحمتک و انزل على من برکاتک ) : خدایا! مرا از جانب خود هدایت نما! و از فضل و احسانت بر من بیفشان! و از رحمت و برکاتت بر من به پراکن!

 سپس پیامبر فرمود: اگر این پیرمرد (که سالها عبادت کرده و اکنون ناتوان است)این ذکر را ادامه دهد و عمدا ترک نکند در هشت بهشت به روى وى باز مى شود و از هر کدام خواست وارد بهشت مى گردد.

منبع: بحار ج 22، ص 75 و ج 68، ص 282