? ? ? ?
حضرت امام علی (ع) میفرمایند:
السَّخَاءُ وَ الشَّجَاعَةُ غَرَائِزُ شَرِیفَةٌ یَضَعُهَا اللَّهُ سُبْحَانَهُ فِیمَنْ أَحَبَّهُ وَ امْتَحَنَه
سخاوت و شجاعت خصلت‌های والایی هستند که خداوند سبحان آن دو را در وجود هر کس که دوستش داشته و او را آزموده باشد می‌گذارد.
غررالحکم 8443
یکی از وعده‌ها و سنّت‌های خوشگلِ الهی، اینه که خدا از مؤمنین دفاع میکنه.
این هم یکی دیگه از ثمراتِ بیشمارِ ایمان هست:
إِنَّ اللّٰهَ یُدٰافِعُ عَنِ الَّذِینَ آمَنُوا (حج/38)
قطعاً خداوند از کسانی که ایمان آورده‌اند دفاع می‌کند…
حتّی خدا این دفاع و حمایت رو، به عنوان یک حقّ، بر خودش لازم و واجب فرموده:
وَ کٰانَ حَقًّا عَلَیْنٰا نَصْرُ الْمُؤْمِنِینَ (روم/47)
یاری مؤمنان، همواره حقّی است بر عهده ما!
یعنی کسی که ایمان داشته باشه،
محبوبِ خداست،
و خدا براش همه کار میکنه…
وقتی پشتت به خدا گرم است،
تمام هراسهای دنیا خنده‌دار است…
خدایا ممنونم از اینهمه محبّت…
? ? ? ?
یٰا أَیُّهَا اَلَّذِینَ آمَنُوا عَلَیْکُمْ أَنْفُسَکُمْ لاٰ یَضُرُّکُمْ مَنْ ضَلَّ إِذَا اِهْتَدَیْتُمْ (مائده/105)
ای کسانی که ایمان آورده‌اید! بر شما باد به حفظ خودتان. چون اگر شما هدایت یافتید، هر کسی که گمراه شد، زیانی به شما نمی‌رساند.
نصیحتِ مهم قرآن اینه:
“عَلَیْکُمْ أَنْفُسَکُمْ” به فکر خودتون باشید، مراقب خودتون باشید، مراقب دلهاتون باشید، خودسازی کنید.
اگر شما خودتون رو خوب ساختید، اونوقت نتیجه‌اش این میشه:
“لاٰ یَضُرُّکُمْ مَنْ ضَلَّ إِذَا اِهْتَدَیْتُمْ” اگه تمام دنیا هم گمراه بشن، نمیتونند هیچ ضرری به شما بزنند.
کَشتی‌ها به خاطر آبهایی که در اطرافشان است، غرق نمیشوند، بلکه به خاطر نفوذ آب به داخل آنهاست که غرق میشوند.
پس با خودسازی، راه نفوذ رو از داخل ببند، تا اجازه ندی اتفاقات اطراف به درونت نفوذ کنند، و باعث سنگین‌تر شدن و غرق شدنت بشن.
✨﷽✨
⚜ حکایت‌های پندآموز⚜
? توبه سر دسته راهزنان ?
✍ یکی از علماء از کربلا و نجف برمی گشت ولی در راه برگشت در اطراف کرمانشاه و همدان گرفتار دزدان شده و هر چه او و رفقایش داشتند، همه را سارقین غارت نمودند.آن عالم می گوید : « من کتابی داشتم که سالها با زحمت و مشقّت زیادی آن را نوشته بودم و چون خیلی مورد علاقه ام بود در سفر و حضر با من همراه بود، اتفاقاً کتاب یاد شده نیز به سرقت رفت، به ناچار به یکی از سارقین گفتم من کتابی در میان اموالم داشتم که شما آن را به غارت برده اید و اگر ممکن است آن را به من برگردانید زیرا بدرد شما نمی خورد» آن شخص گفت: « ما بدون اجازه رئیس نمی توانیم کتاب شما را پس بدهیم و اصلاً حق نداریم دست به اموال بزنیم ».
گفتم: « رئیس شما کجا است ». گفت: « پشت این کوه جایگاه او است » لذا من به همراهی آن دزد به نزد رئیسشان رفتیم، وقتی وارد شدیم دیدم که رئیس دزدها نماز می خواند. موقعی که از نماز فارغ شد آن دزد به رئیس خود گفت: « این عالم یک کتابی بین اموال دارد و آن را می خواهد و ما بدون اجازهی شما نخواستیم بدهیم » من به رئیس دزدها گفتم: « اگر شما رئیس راهزنان هستید، پس این نماز خواندن چرا؟ نماز کجا؟ دزدی کجا؟ ». گفت: « درست است که من رئیس راهزنان هستم ولی چیزی که هست، انسان نباید رابطهی خود را با خدا به کلّی قطع کند و از خدا تماماً روی گردان شود، بلکه باید یک راه آشتی را باقی گذارد. حالا که شما عالمید به احترام شما اموال را برمی گردانیم ». و دستور داد همین کار را کردند و ما هم خوشحال با اموالمان به راهمان ادامه دادیم.
پس از مدّتی که به کربلا و نجف برگشتم، روزی در حرم امام حسین - علیه السّلام - همان مرد را دیدم که با حال خضوع و خشوع گریه و دعا می کرد. وقتی که مرا دید شناخت و گفت: « مرا می شناسی؟ »گفتم: « آری! » گفت: « چون نماز را ترک نکردم و رابطه ام با خدا ادامه داشت، خدا هم توفیق توبه داده و از دزدی دست برداشتم و هر چه از اموال مردم نزد من بود، به صاحبانشان برگرداندم و هر که را نمی شناختم از طرف آنها صدقه دادم و اکنون توفیق توبه و زیارت پیدا کرده‌ام »
? کتاب پاداشها و کیفرها