آرامش

«اَسْرَقَ النّاس» چه کسی است؟ !

 دزدترین مردم «اَسْرَقَ النّاس» چه کسی است؟ دزدترین مردم آن کسی است که از نمازش می دزدد. وقتی می خواهد به سجده برود، «سینِ» «سُبْحانَ رَبِّیَ الْأَعْلی وَ بِحَمْدِهِ» را قبل از رفتن به سجده، «حانَ رَبِّیَ الْأَعْلی» را در سجده، «وَ بِحَمْدِهِ» را هنگام بلند شدن از سجده می گوید. این نماز باطل است؛ زیرا به صورت عمدی طمأنینه در آن رعایت نشده است. ولی اگر عمدی نباشد، و اشتباهاً ذکر را زودتر گفته باشد، نمازش باطل نیست، می تواند ذکر را دوباره تکرار کند؛ زیرا طمأنینه رکن است. کسی که از نمازش می دزدد و نمازش بدون طمأنینه است، نه رکوع صحیح دارد، نه سجده صحیح، نه بعد از نماز دعا دارد، نه تعقیب دارد، در واقع نمازش را مُچاله کرده و به گوشه ای پرتاب کرده است، مَثَل او مَثَل کسی است که لباس کهنه اش را در آورده و آن را مُچاله کرده و به گوشه ای پرت کرده است. بعضی ها هستند که تا نمازشان تمام می شود و سلام می دهند، سریع بلند می شوند و می روند، دستشان را بلند نمی کنند که از خداوند حاجتی بگیرند. شما همگیتان بعد از نماز یک دعا محل دارید که مستجاب می شود پس دستهایتان را بلند کنید و حاجت بگیرید.

( منبع: در محضر مجتهدی، ج 1، ص 133 )

? یک حقیقت ‼️

❇️ توجّهات و فضل الهی است که نگهدار انسان است . آن آرامش نفسانی که در انسان موجود است و با آن در برابر حوادث استقامت می کند، مال خداست. خدای ناکرده اگر این آرامش از انسان گرفته شود ، از دیوانه بدتر است. این یک حقیقت است، ولی انسان آن را تجربه نکرده است. خدا نکند یک وقت آرامش از شما ها گرفته شود .

⚠️ این سکون و اطمینانی که در نفوس وجود دارد،از جانب خداست. تمام برکات از خدای تعالی است. انسان خیال نکند ، این برکات مالِ خود اوست. انسان نباید مغرور شود که ما با دیگران خیلی فرق داریم.

[ آیت الله بهاءالدینی ، نردبان آسمان ، ص 149 ]

✨﷽✨
✍ حقیقت و معنای غیبت (بر اساس آن‌چه از روایات برداشت می‌شود) این است که چیزی دربارهٔ برادر مسلمان و مؤمن خود نزد مردم بگویی که اگر به گوش او برسد، ناراحت شده و به آن راضی نباشد.

فرق نمی‌کند که آن بدی در بدن او باشد مانند اینکه بگویی: فلان کَس کوتاه یا بلندقد یا سیاه چهره است یا در نَسَب او باشد مانند اینکه بگویی: او پسر فلان حمّال یا فلان فاسق است یا صفت شخصیتی او باشد مانند اینکه بگویی: فلانی بد اخلاق یا بخیل و متکبّر است.

پیامبر گرامی اسلام می‌فرماید: «آیا می‌دانید غیبت چیست؟» اصحاب عرض کردند: «خدای متعال و رسول او داناترند.» حضرت فرمود: «غیبت آن است که برادر مؤمن خود را به چیزی یاد کنی که مایهٔ کراهت و ملال خاطر او باشد.» شخصی عرض کرد: «ای رسول خدا! اگر آنچه دربارهٔ او می‌گوییم، در او باشد، باز هم غیبت است؟» حضرت فرمود: «اگر آنچه در او موجود است، بگویی، او را غیبت کرده‌ای و اگر در او نباشد، به او تهمت زده‌ای.»*1

? انواع غیبت:
غیبت دو گونه است؛
1⃣ غیبت حرام
2⃣ غیبت جایز
در ادامه به توضیح مختصری در مورد این دو گونه، خواهیم پرداخت.

? 1. کشف الریبة، شهید ثانی، ص 53

✍ حاج آقا قرائتی: عالمی را برای نماز میت دعوت کرده بودند. پرسید: میت زن است یا مرد؟ گفتند: مرد. دستور داد بندهای کفن را باز کردند، آنگاه رو کرد به بستگان و آشنایان و گفت: خوب نگاه کنید! چشم‌های او نمی‌بیند، شما که چشم‌تان می‌بیند خیانت نکنید. ببینید زبانش بسته است، شما که می‌توانید حرف بزنید ناحق نگویید. گوش‌های او نمی‌شنود، شما که می‌توانید بشنوید صدای حرام گوش نکنید. آری آن چند لحظه موعظه، از ساعت‌ها پند روی منبر اثرش بیشتر بود.